Pb – 1kpl 12Ah (2x6V)
Akumulatory tego typu zostały wprowadzone na rynek w USA w latach 60. ubiegłego stulecia. Są to akumulatory kwasowo-ołowiowe posiadające jako elektrolit zżelowany kwas siarkowy. Materiałem żelującym dodawanym do kwasu siarkowego jest krzemionka. Zaletą akumulatorów żelowych jest dobra odporność na ubytek elektrolitu podczas pracy elektrycznej oraz małym samorozładowaniem (akumulatory żelowe nie wykazują ubytku ładunku w wyniku samorozładowania po czasie rzędu 6 miesięcy). Akumulatory tego typu zazwyczaj produkowane są jako akumulatory typu „VRLA” (tj. akumulatory kwasowo-ołowiowe z zaworami, z ang. valve regulated lead acid).
W akumulatorach żelowych stosuje się kolektory (kratki) wykonane ze stopów ołowiu nie zawierających antymonu.
Inną technologią stosowaną w akumulatorach VRLA, konkurencyjną do akumulatorów żelowych, jest „AGM” (z ang. absorptive glass mat) – technologia w której elektrolit jest zaabsorbowany w separatorze wykonanym z maty szklanej. Poprzez taki rodzaj wypełnienia przestrzeni międzyelektrodowej zlikwidowano możliwość wycieku elektrolitu z uszkodzonego mechanicznie akumulatora oraz polepszono moc maksymalną akumulatora ze względu na niską rezystancję wewnętrzną tego typu konstrukcji.
Akumulatory żelowe stosuje się zarówno do pracy w reżimie cyklicznym (akumulatory małej i średniej pojemności do mobilnej elektroniki), trakcyjnym (wózki golfowe, inwalidzkie, maszyny czyszczące, wózki widłowe) oraz zastosowania stacjonarne (akumulatorownie, UPS), sprzężonym z instalacjami solarnymi. Wadą akumulatorów żelowych w stosunku do AGM są mniejsze moce podczas rozładowania dużymi prądami – powyżej C/3. Z tego powodu akumulatory żelowe nie są na ogół stosowane jako źródła dużych mocy, zwłaszcza w bardzo niskich temperaturach.
